Verslaving versus Liefde

Verslaving is gelijk aan behoefte aan liefde

Het kind in ons heeft bepaalde elementaire behoeften – aan liefde, emotioneel en fysiek contact, respect, een uitdrukking van het zelf.
Onze verslavingspatronen zijn in feite onbewuste pogingen om voor ons kind te zorgen. Door te veel te eten, alcohol te drinken, te roken of drugs te gebruiken, proberen we het kind te koesteren, de pijn te verdoven Door hard te werken of voor anderen te zorgen, proberen we waardering en een gevoel van veiligheid aan anderen te ontlenen.
Natuurlijk werkt dat niet zo goed, omdat we daarmee niet zorgen voor de ware behoeften van het kind, en het is verschrikkelijk vernietigend voor ons lichaam en onze psyche.
Wat wel werkt, is het verslavende gedrag te doorbreken, zodat we in contact kunnen komen met wat het kind echt nodig heeft, en vervolgens stappen te ondernemen om daar voor te gaan zorgen.

Gebruik ik een of andere vorm van verslaving om het kind in mijn te koesteren?

Uit: Ontwaken uit het licht
Shakti Gawain